از رواياتى كه بسيار مفصّل هم هست، روايتى است كه شيخ حرّ عاملى در وسائل الشيعة، از رساله غيبت شهيد ثانى نقل ميكند. عبداللَّه بن سليمان نوفلى، يكى از اصحاب امام صادق عليه السلام اين روايت را از آن حضرت نقل كرده است. خلاصه روايت اين است كه عبداللَّه نجاشى - جدّ ششم نجاشىِ صاحب رجال - كه از دوستان و شيعيان امام صادقعليه السلام و علاقمند به حضرت بود، استاندار اهواز ميشود. به حضرت نامه مينويسد و درخواست ميكند كه حضرت برنامه ای براى او تنظيم كنند و دستورالعملى بنويسند تا او طبق آن عمل كند و بر خلاف رضاى خدا و رضاى مولاى خودش، امام صادق عليه السلام قدمى بر ندارد. اين نامه به حضرت ميرسد و حضرت هم مطالعه ميفرمايند و جواب ميدهند.
از دستوراتى كه حضرت در اين نامه به عبداللَّه ميدهند، معلوم ميشود كه امام صادق عليه السلام چقدر به دوستان و شيعيانشان و به مؤمنين عنايت و محبّت داشته اند. غير از دستوراتى كه حضرت به واسطه پُستى كه عبداللَّه اشغال كرده به او ميدهند، بقيّه مطالب نامه در دو مطلب خلاصه ميشود:
اول توصيه نسبت به آل محمّد و توجّه به خاندان عصمت و طهارت كه حتّي الامكان از آنها رفع ظلم بكند؛ چون بنى اميه و بنى عباس تا سرحدّ توانشان نسبت به آل محمّد ظلم روا ميداشتند و از هيچ چيز پروا نداشتند. ناحق و ناروا و بدون هيچ جرمى آنها را زندان ميكردند و شكنجه ميدادند. جرمشان فقط اين بود كه از خاندان عصمت بودند.
حضرت ابتدا نسبت به اينها توصيه ميكنند. و بعد نسبت به دوستان و شيعيانشان. به قول خدا و رسول خدا درباره مؤمنين تمسّك ميكنند كه مؤمنين نزد اينها چقدر عزيزند و بايد رعايت احترام آنها بشود و نيازهايشان تأمين گردد.
کتاب شوق وصال جلد 1 صفحه 225- تالیف آیت الله صافی (ره) – تحقیق و نشر موسسه فرهنگی صاحب الامر(عج)
