صورت برزخى انسان در مبارزه با هواى نفس

 اگر كسى چشم باطنش باز شد، مى‏ بيند، اين بنده همين‏طور كه صورتش انسانى است، سيرتش هم انسانى است، صورت برزخيش هم انسانى است، صورت حيوانيّت نيست. باطنش ظلمات نيست، تاريك نيست. زنده است. حركت دارد، حركت انسانى دارد. مثل حيوانى كه حركت دارد؛ چشم دارد، گوش دارد. اين همان احييناه است.

 اين مرده انسانى، زنده شد؛ حالا اين هم يك حركت انسانى پيدا كرده، حيات انسانى هم مثل حيات حيوانى حركت دارد ولى اين حركتش با آن حركت فرق مى‏ كند. آن حركت، حركتى بوده در مسير جلب لذايذ و ارضاء غرايز، امّا اين حركت، حركتى انسانى است، سير الى اللَّه است، هر چه حركت مى‏ كند به سوى خدا حركت مى‏ كند، اين راه، صراط مستقيم حق است. در آن واقع شده است و در آن راه مى‏ رود. آن حركت قبلى را دارد امّا در مسير حق بكار مى‏ برد؛ يعنى از تمام نيروها و امكاناتش استفاده مى‏ كند، امّا در حدّ وسيله نه هدف، هدف او تقرّب به خداست، تحصيل رضاى خداست، تحصيل رضاى اولياى خداست. حالا ديگر وقتى است كه مى‏ خواهد امام زمان -  عجل اللَّه تعالى فرجه  - را راضى كند، مى‏ خواهد ائمّه‏ عليهم السلام را راضى كند، مى‏ خواهد حضرت زهراعليها السلام را راضى كند. مى‏ خواهد ارتباطش را با بندگان خاصِّ خداقوى كند.

کتاب شوق وصال جلد 1 صفحه 11- تالیف آیت الله صافی (ره) – تحقیق و نشر موسسه فرهنگی صاحب الامر(عج)