صيقل قلوب‏

 تقوا صيقل قلوب است. قلب آلوده مثل آيينه‏اى است كه زنگ زده است كه اگرآن را صيقل دهى با صفا مى‏ شود. انسان هر چه بيشتر راه تقوا را طى كند قلبش‏ بيشتر صيقل مى‏ خورد و چشم باطنش بيشتر مى‏ بيند:

 هر كه صيقل بيش زد او بيش ديد

بيشتر معنى در او آمد پديد

 وقتى كه فضاى باطن تصفيه و صيقلى شد و از گرد و غبار و شياطين خالى گشت محل نزول ملائكه مى ‏شود، محل نزول رحمت‏هاى الهى مى ‏شود:

 منظر دل نيست جاى صحبت اغيار

ديوچو بيرون رود فرشته در آيد

 آن وقت خورشيد ولايت هم دلى را كه اين‏طور پاك شده باشد جذب مى ‏كند. قبلاً اين دل مثل چوب كبريت بود و اصلا سنخيّت نداشت و آن قابليّت در آن نبود كه جذب شود، امّا حالا قابليّت پيدا كرده است و به همين دليل جذب نور ولايت مى ‏شود، محل نزول ملائكه مى‏ شود، و جايى كه ملائكه نازل شوند بركت هم نازل مى ‏شود. محل نزول ملائكه پُر از بركت و خير و خوبى است.

کتاب شوق وصال جلد ۲ صفحه۱۰09- تالیف آیت الله صافی (ره) – تحقیق و نشر موسسه فرهنگی صاحب الامر(عج)