دهم رجب المرجب

تجلّی جوادّیت ذات فاعل بالرضائی که مشرقش سلطان سریر إرتضا حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا علیه الاف التحیّه و الثناء

و نهارش سلطان عدل و قسط حضرت نور الأنوار مهدی آل محمّد علیم السلام

که اشرقت الأرض بنور ربّها:
صدرنشینان لامکانی و بادیۀ نشینان امکانی را در تمنّای وصال و طالب هر جمال و جلال نموده که: یا مَن اَرجُوهُ لِکُلِّ خیرٍ و آمَنُ سَخَطَهُ عند کُلِّ شَرٍّ یا مَن یُعطی الکثیر بالقلیل یا مَن یُعطی مَن سَئَلَهُ یا مَن یُعطی مَن لم یَسئَلهُ و مَن لم یَعرِفهُ تَحَنُّناً مِنهُ و رَحمَةً

و بر سر خوان برکت بی بدیلش که هذا المولود الذی لم یولد فی الاسلام اعظم برکة منه: سائل و غیر سائل را متنعّم

عوالم صفحه 153

باب الله المفتوح و یدالله المبسوط,محیط الفضل و الکرم

حضرت ابا جعفر محمد بن علی الجوادعلیه السلام را به قطب عالم وجود.ولیّ الله الأعظم حضرت صاحب العصر و الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و جمیع دوستان و شیعیان آن حضرت تبریک و تهنیت عرض می نمائیم وتوسّلاً و تمسکاً به آن امام همام و تذکّراً للمومنین خطبۀ شریفی را که آن حضرت در سّن 25 ماهگی فرموده اند متذکر میشویم:

رنگ چهرۀ مبارک حضرت جواد الائمه علیه السلام گندم گون بوده لذا شکّاکان و بد خواهان در آن وجود نازنین شک کردند و او را بر قیافه شناسان عرضه نمودند,آنها وقتی به آن حضرت نگاه کردند خود را با صورت بر روی زمین انداختند و سجده کردند سپس برخاستند و به آن شکاکان گفتند:وای بر شما آیا مثل این ستارۀ تابان و نور درخشنده را به ما عرضه میکنید؟ بخدا قسم او دارای حسب و نسب پاکی و پاکیزه است ستارگان درخشان و رحم های پاک او را به دنیا آورده اند,به خدا قسم او جز از زریّۀ پیغمبر و امیرالمؤمنین علیهم السلام  نیست.

فنطق علیه السلام بلسان أرهف من السیف من الفصاحة یقول:الحمدلله الذی خلقنا من نوره بیده و اصطفانا من بریّته و جعلنا اُمناء علی خلقه و وحیه,معاشر الناس انا محمد بن علی الرضا بن موسی الکاظم بن جعفر بن الصادق بن محمد الباقر بن علی سیّد العابدین بن الحسین الشهید بن امیر المؤمنین علی بن ابی طالب و ابن فاطمة الزهراء و ابن محمد المصطفی

قفی مثلی یشکّ و علّی و علی أبوی یفتری و أعرض علی القافه؟

و قال و الله إننّی لأعلم بأنشابهم من آبائهم انّی و الله لأعلم بواطنهم و ظواهرهم و إنّی لأعلم بهم اجمعین و ماهم الیه صائرون.اقوله حقّا و اُظهره صدقاً و عدلاً علماً و رثّناه الله قبل الخلق اجمعین و بعد بناء السماوات و الارضین

و ایُم الله لولا تظاهر الباطل علینا و غلبة دولة الکفر و توثّب اهل الشکوک و الشرک و الشتاق علینا لقلت قولاً یتعّجب منه الاوّلون و الاخرون

ثّم وضع یده علی فیه ثم قال یا محمد اصمت کما صمت اباؤک

«فاصبر کما صبر اُولُوا العزم من الرسل و لا تستعجل لهم کأنَّهُم یوم یرون ما یُوعدُون لَم یلبثوا الا ساعةً من نهار بلاغٌ فهل یُهلَکُ الّا القَوم الفاسقُون»احقاف آیه 35

پس حضرت به زبانی برنده و گویا شروع به سخن نمود:

حمد و سپاس سزاوار خداوندی است که ما را از نور خود آفرید و از میان مخلوقاتش برگزید و ما را امین بر وحی خود در میان بندگانش قرار داد:ای مردم من محمد فرزند علی فرزند موسی و نسب شریف خود را تا امیرالمؤمنین و فاطمۀ زهرا علیهم السلام بر شمرد:

سپس فرمود آیا در مثل من شک میشود و بر خدا و جدم پیغمبر صلی الله علیه و آله افترا زده میشود و بر قیافه شناسان عرضه میشود؟

بخدا قسم من میدانم نسب های ایشان را بهتر از پدرانشان و میدانم آنچه مردمان در باطن و نیّت های خود پنهان کنند

و از همه مردم به تحولات ایشان و آینده ای که دارند آگاهترم حق میگویم و از روی صدق و راستی علمی را که خداوند تبارک و تعالی قبل از آفرینش و پیش از بر پایی آسمانها و زمین ما را از آن آگاه نموده است اظهار میکنم و به خدا قسم اگر غلبۀ اهل باطل و دولت گمراهان و جست و خیز اهل شرک و شک و شقاوت بر ما نبود هر آینه کلامی میگفتم که اولین و آخرین به شگفت میآمدند پس دست خود را بر دهان نهاد و فرمود:سکوت کن ای محمد همان طور که پدرانت پیش از تو سکوت کردند و آیه شریفۀ سوره احقاف را تلاوت نمود

عوالم العلوم:الاما م جواد علیه السلام صفحه 14