هشتم ربیع الاول
شهادت امام عسکری علیه السلام
امام حسن عسکری علیه السلام در سال 260هجری در سن 28سالگی به دست معتمد عباسی به شهادت رسید.معتمد به عباسیین سفارش میکرد که بر آن حضرت تنگ بگیرند.صدوق رحمة الله میفرماید:معتمد چندین مرتبه امام عسکری علیه السلام را حبس کرد.
22ساله بودند که امام هادی علیه السلام به شهادت رسیدند و مدت امامت آن حضرت شش سال بود.در شبی که فردای آن روز به شهادت رسیدند,نامه های زیادی به مردم مدینه نوشته بودند.
هنگام نماز صبح بعد از آنکه امام عصر علیه السلام آن حضرت را وضو دادند و جوشانده ای به حضرتش دادند,به شهادت رسیدند.
وقتی مردم سامرا با خبر شدند همۀ بازارها بسته شد و مردم کنار منزل آن حضرت جمع شدند.وزراء و اتباع خلیفه و بنی هاشم و علویات داخل منزل بودند.در سامرا صدای شیون و گریه از هر سو به گوش میرسید و قیامتی بر پا شده بود.
امام زمان علیه السلام آن حضرت را غسل داده بعد از کفن و دفن آن حضرت بدن مطهر را جهت نماز آوردند.جعفر برادر حضرت جلو آمد که بر بدن مبارک نماز بخواند همین که خواست تکبیر بگوید امام زمان علیه السلام در حالی که طفلی گندمگون,پیچیده موی,گشاده دندان مانند پارۀ ماه بود از حجره بیرون آمد و ردای جعفر را کشید و او را از آن مکان دور کرد و بر پدر بزرگوارشان نماز خواند و آن حضرت را نزد قبر پدر بزرگوارش حضرت هادی علیه السلام دفن نمودند.