رشد با نور ولايت
ممكن است كسى از نظر جسمى، پنجاه ساله يا شصت ساله باشد ولى از نظر روحى كودك باشد. كسى كه تازه در شعاع نور ولايت قرار گرفته باشد مانند كودكى است كه تازه راه افتاده باشد. پس از مدتى رشد مى كند تا رفته رفته در زمره اولياى خدا قرار گيرد.
پس از اين مرحله، ملائكه بر او نازل مى شوند: «إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ المَلآئِكَةُ» و به او خطاب مى كنند كه: «نَحْنُ اَوْلِياؤُكُمْ فِى الْحَيَوةِ الدُّنيا وَ فِى الأَخِرَةِ»
در اين مرحله تمام فرشتگان الهى در فعّاليّت و كوشش هستند تا به اين بنده صالح كمك كنند و در تمام شؤون زندگى مادّى و معنوى به او يارى رسانند.
البتّه جنبه معنوى اولويّت دارد. جنبه مادى هدف نيست بلكه در حدّ يك وسيله است؛ هر چند بايد به جنبه مادى نيز توجّه داشت. خانه، لباس، زن، فرزند، غذا و... همه جنبه هايى از زندگى مادى اند ولى همه در حد وسيله اند. اساساً دنيا يك وسيله است و اولياى خدا به آن به عنوان يك تجارتخانه نگاه مى كنند: «الدنيا متجر اولياء اللّه». دوستان خدا در دنيا تجارت مى كنند و از سود حاصله آن در جهان آخرت و حيات ابدى برخوردار مى شوند.
«اَوَ مَنْ كَانَ مَيْتاً فَاَحْيَيْناهُ وَ جَعَلْنَا لَهُ نُورَاً يَمْشِى بِهِ فِى النَّاسِ»؛ ما انسانهايى را كه مرده بودند زنده نموديم و نورى به آنان عنايت كرديم كه با آن در اجتماع سير نمايند. گو اينكه آن انسانها در تاريكى و ظلمت فرو رفته اند و به وسيله اين نور خود را بيرون مى آورند.
کتاب شوق وصال جلد 1 صفحه 1- تالیف آیت الله صافی (ره) – تحقیق و نشر موسسه فرهنگی صاحب الامر(عج)
